ԸՆՏԱՆԵԿԱՆ ՋԵՐՄՈՒԹՅՈՒՆ` «ՋԵՐՄԻԿ ԱՆԿՅՈՒՆՈՒՄ»

Մտավոր և ֆիզիկական խնդիրներ ունեցող հայաստանաբնակ երեխաները հատուկ կրթահամալիրներն ավարտելուց հետո կանգնում են լուրջ փաստի առաջ` ո՞ւր գնալ, քանզի շատ հաճախ ոչ միայն ընտանիք չունեն, այլև միայնակ են և անօգնական:
Երեխաների չափահաս դառնալուց հետո կրթահամալիրներում նրանց ֆինանսավորումը դադարեցվում է, վերջիններիս մասին շարունակում են հոգ տանել այդ հաստատությունների տնօրենները, սակայն դա արվում է սեփական միջոցների հաշվին, լավագույն դեպքում, բարերարների օգնությամբ: Նրանց հոգսը փորձում է փոքրիշատե թեթևացնել Երևանի Սիլիկյան թաղամասում գտնվող «Ջերմիկ անկյուն» խմբային տունը` իր հովանավորության տակ առնելով օգնության կարոտ 13 անօթևան երեխայի։ ««Ջերմիկ անկյուն» ծրագիրը ներկայացնում է առաջին երկարաժամկետ խմբային տունը Հայաստանում, որի նպատակն է տան բնակիչներին ապահովել ամբողջական և անհատական խնամքով, առաջ քաշել հաշմանդամ անհատների իրավունքների խնդիրը»,- ասում է «Ջերմիկ անկյուն» հիմնադրամի տնօրեն ԵԼԵՆԱ ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆԸ: «Ջերմիկ անկյունում» ապաստան է գտել 18 տարին լրացած, հատուկ կրթահամալիրներն ավարտած կարիքավոր 13 երիտասարդ (4 տղա և 9 աղջիկ): Նրանք տեղափոխվել են Կապանի թիվ 3 և Փարաքարի թիվ 2 կրթահամալիրներից:
«Ջերմիկ անկյան» հսկողության տակ է նաև մի երիտասարդ, որը հոգեկան լուրջ խնդիրների պատճառով գտնվում է Նուբարաշենի հոգեբուժարանում (նրա նկատմամբ նույնպես տարվում են համապատասխան աշխատանքներ): Հաշմանդամ և ծնողազուրկ երեխաների մասին հոգ է տանում 15-հոգանոց մասնագիտացված խումբը, որի մեջ մտնում են խնամակալներ, հոգեբան-էրգոթերապևտ, բուժաշխատողներ, ուսուցիչներ: Խմբում ընդգրկված են նաև կամավորներ, ովքեր նպաստում են ծրագրի զարգացմանը: Խմբային տան բնակիչներն զբաղվում են ասեղնագործությամբ, գոբելենագործությամբ, գորգագործությամբ, նկարչությամբ, մաքրամեով, երբեմն-երբեմն կազմակերպվում է նաև ցուցահանդես-վաճառք, որտեղ ներկայացվում են հաշմանդամ երեխաների աշխատանքները:
«Ջերմիկ անկյուն» խմբային տունը ստեղծվել է 2005 թվականի դեկտեմբերին, հիմնադիրն է «Խաղաղության կորպուս» միջազգային կազմակերպության նախկին կամավոր ՆԱԹԱԼԻ ՌԻԶԻԵՐԻՆ: Մինչ այդ նա երկու տարի կամավորական սկզբունքով աշխատել է Կապանի թիվ 3 հատուկ կրթահամալիրում: Ծանոթանալով Հայաստանում բնակվող մտավոր ու ֆիզիկական սահմանափակումներ ունեցող միայնակ, չափահաս անձանց հիմնախնդիրներին և գիտակցելով այն տխուր իրավիճակը, որում հայտնվում են հատուկ կրթահամալիրներն ավարտած սաները, ամեն կերպ ուղիներ է փնտրում` նրանց խնդիրները լուծելու: «Նման տուն ստեղծելու գաղափարը ծնվեց այն ժամանակ, երբ իմացա, որ այս երիտասարդներին, բնակվելու տեղ չունենալու պատճառով, պետք է տեղափոխեն հոգեբուժարան: Դա ինձ ցնցեց, չէ՞որ նրանք գիժ չեն: Կար երկու տարբերակ` փողոց կամ հոգեբուժարան, որտեղ նրանք կկործանվեին: Ես չափազանց շատ եմ սիրում նրանց, որ դա թույլ տայի: Մեկ այլ հաստատություն, ուր կարող էին տեղափոխել արդեն չափահաս դարձած ծնողազուրկ հաշմանդամներին, չկար»,- ասել է Ռիզիերին:
Վերադառնալով ԱՄՆ, նա բավականաչափ ինֆորմացիա է հավաքում նմանատիպ խմբային տների մասին և, մի քանի անքուն գիշերներ անցկացնելուց հետո, սկսում է անթիվ նամակներ գրել իր բոլոր ընկերներին, խաղաղության կորպուսի կամավորներին, նույնատիպ ծրագրեր իրականացնող կազմակերպություններին: Մի քանի ամսվա ջանքերից հետո նրան վերջապես հաջողվում է հավաքել 100 հազար ԱՄՆ դոլար, այնուհետև մշակվում է մոդել, որը ներդրվում է Հայաստանում: ԱՄՆ-ի կառավարության և «Խաղաղության կորպուս» միջազգային կազմակերպության օգնությամբ գնվում է եռահարկ առանձնատուն Հայաստանում, որը դառնում է առաջին խմբային տունը: 2008-ին ստեղծվում է «Ջերմիկ անկյուն» հիմնադրամը և շարունակում խմբային տան գործունեությունը:
«Իր արատավոր քաղաքացիներով մտահոգ յուրաքանչյուր հասարակություն պետք է կարևորի նաև հաշմանդամության խնդիրը,- նշում է հիմնադրամի տնօրենը:- Մեր նպատակն է ստեղծել համայնքային երկարաժամկետ խնամքի տներ, որտեղ միայնակ, չափահաս հաշմանդամները կապրեն ընտանեկան միջավայրում, կստանան անհատական բուժօգնություն, առտնին կյանքի կարևոր հմտություններ ձեռք կբերեն»:
Ծրագրի ֆինանսավորումն իրականացնում է ԱՄՆ-ում գործող «Ջերմիկ անկյուն» ինկորպորացիան, որը գումարներ է հայթայթում նվիրատվությունների, տարբեր կազմակերպությունների կամ անհատների տրամադրած օգնությունների հաշվին: Հիմնադրամի տնօրեն Ելենա Կիրակոսյանը մտահոգություն հայտնեց, որ 2011-ի հուլիսին ինկորպորացիայի ֆինանսավորման ժամկետը լրանում է, և հիմնադրամը ֆինանսավորման նոր աղբյուրներ պետք է որոնի։
Հասմիկ ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ

Մեկնաբանություններ